Ministarstvo državne uprave i lokalne samouprave je dugo pripremalo izmene i dopune Zakona o zaštiti prava i sloboda nacionalnih manjina zbog, kako piše u obrazloženju Nacrta njegovog usklađivanja sa Ustavom, nomotehničkh poboljšanja, ispunjavanja obaveza iz Akcionog plana za Poglavlje 23 i najzad, uvođenja kaznenih mera. Problemi koji duže od decenije opterećuju položaj i ostvarivanje prava nacionalnih manjina, međuetničke odnose i društvenu stabilnost i na koje stručnjaci i organizacije civilnog društva ukazuju od 2006. godine neće biti rešeni ovim Zakonom. Predlozi (videti prilog) koje je civilno društvo blagovremeno uputilo nisu prihvaćeni uz obrazloženje da se ne uklapaju u koncept Zakona. To je apsolutno tačno. Predlozi se nemaju u šta uklopiti jer Nacrt nema koncept.

Predlozi organizacija civilnog društva su se odnosili na sledeće: reformi propisa kojima se uređuje položaj nacionalnih manjina trebalo bi pristupiti nakon najavljenih izmena Ustava Srbije; predmet reforme je i Zakon o nacionalnim savetima nacionalnih manjina; izmenama treba obuhvatiti i izmene drugih zakona kojima su uređena pitanja kulturne autonomije i samouprave nacionalnih manjina; urediti Ustavom utvrđeno prava nacionalnih manjina da neposredno učestvuju u odlučivanju u vezi sa ostvarivanjem priznatih kolektivnih prava; stvoriti normativne uslove i institucionalnu podršku za integrativnu politiku multikulturalnosti.

Uzgred, rasprava o Zakonu o zaštiti prava nacionalnih manjina koji Srbija nikada nije donela (postojeći koji je predmet izmena i dopuna je preuzet iz pravnih tekovina Jugoslavije) traje punih četvrt veka.

MIŠLJENJE NA NACRT ZAKONA O IZMENAMA I DOPUNAMA ZAKONA O ZAŠTITI PRAVA I SLOBODA NACIONALNIH MANJINA