| Nacrt zakona o izmenama i dopunama Zakona o nacionalnim savetima nacionalnih manjina sugeriše da se njihov položaj uskladi sa Ustavom RS i da se otklone propusti koji otežavaju rad i ostvarivanje nadležnosti ovih tela koja zastupaju prava nacionalnih manjina na kulturnu autonomiju. Međutim, time neće biti otklonjeni problemi koji suštinski opterećuju funkcionalnu i delotvornu zaštitu prava nacionalnih manjina: – Položaj pripadnika/pripadnica nacionalnih manjina uprkos brojnim propisima nikada nije uređen. Osnovni pravni akt, koji se danas primenjuje u Republici Srbiji Zakon o zaštiti prava i sloboda nacionalnih manjina donet je 2002. godine u Parlamentu SR Jugoslavije sa idejom da na opšti način utvrdi načela položaja nacionalnih manjina u Federaciji, a da potom svaka država članica donese posebne zakone kojima će u zavisnosti od prirode multikulturalnosti bliže urediti pitanja od značaja za položaj manjina. Umesto toga, Republika Srbija je 2009. godine donela Zakon kojim je uredila položaj nacionalnih saveta nacionalnih manjina kao tela manjinske samouprave čime je nastala situacija u kojoj nije uređen položaj građana kojima je Ustavom zajamčeno ostvarivanje prava na zaštitu identiteta, ali jeste položaj tela koja ih zastupaju u vezin sa ostvarivanjem tih prava. – Manjinske samouprave su snažno centralizovana tela koja se biraju isključivo na nacionalnom nivou zbog čega se suočavaju sa problemima kako u vezi sa ostvarivanjem nadležnosti u lokalnim samoupravama tako i u vezi sa primenom jednog od osnovnog načela svake samouprave i autonomije – delotvornog učešća građana. – Uticaj političkih stranaka na manjinske samouprave je snažan, opterećuje suštinu autonomije i samouprave i otežava ostvarivanje nadležnosti manjinskih samouprava u lokalnim zajednicama. Normativnim otklanjanjem ovih propusta stvarila bi se osnovna za ostvarivanje politike integrativne multikulturalnosti koja podrazumeva zaštitu i unapređenje etno-kulturnih identiteta, ali i jačanje kohezivnih društvenih veza. |
